wesîqe
Navdêr
biguhêreZayenda mê ya binavkirî | ||
---|---|---|
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | wesîqe | wesîqe |
Îzafe | wesîqeya wesîqa |
wesîqeyên wesîqên |
Çemandî | wesîqeyê wesîqê |
wesîqeyan wesîqan |
Nîşandera çemandî | wê wesîqeyê wê wesîqê |
wan wesîqeyan wan wesîqan |
Bangkirin | wesîqeyê wesîqê |
wesîqeyino wesîqino |
Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | wesîqeyek wesîqek |
wesîqeyin wesîqin |
Îzafe | wesîqeyeke wesîqeke |
wesîqeyine wesîqine |
Çemandî | wesîqeyekê wesîqekê |
wesîqeyinan wesîqinan |
wesîqe mê
- belge, delîl, şahidî, şehade, sertîfîkat
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- belgename, dokument, palpişt[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].
Herwiha
biguhêreJi wêjeyê
biguhêreGelo nivîskarek nikane di berhemeka edebî de kesekî, êl û eşîrekê yan jî gundekî pîs nîşan bide, wan li ber çavê xwendevanan reş bike, wan bike hedef? Li gorî fikra min êlek, eşîrek, gundek, ango komeleyeka mirovan bi giştî xirab nabe, takekesekî bi xwe jî bi giştî xirab nîn e. Lê çiqas karakter û haletê însanî li vê cîhanê hene tev dikanin di berhemeka edebî de bêne teswîrkirin, bêne temsîlkirin. Lêbelê çi dema ku nivîskar di berhemê de nasnameyeka rastîn bide kesekî, ango nasname û navnîşana êl û eşîrekê, gundekî ku di berhemê de derbas dibin dîyar bike êdî berhem kirasê masûmîyeta hunerî ji xwe dike û li ber destê me dibe wesîqayeka rastîn, dibe belgeyeka sabit.
(Roşan Lezgîn: Di çand û wêjeya kurdî de xetereyên civakî, Netkurd.com, 3/2008)
Etîmolojî
biguhêreJi erebî [Peyv?]