welehi serê bend di destê pûştekî de ye

Kurmancî

Biwêj

welehi serê bend di destê pûştekî de ye

1. yekî ku xirabiye dike heye lê ka we dawî çawa be

   we kî ku mezinan gotiye, welehî serê bend di deste pûştekî de ye, vî kare min jî dinek tevlihev dikin, li ka we çawa be. (bnr. çîrok) Meleyek nû te gundekî. Li mizgefte piştî ku muezîn sureyen Qurane dixwîne mela jê re dibêje: "hevalê delal, tu gelek cihan çewt dixwînî. Dive wer nehe, tu jî dizanî ku Quran çewt xwendin guneh e." Mnezîn dipej irine dibêje: "Dihc ku wer he, lê ka em çawa hikin?" Mela dibêje: "em ê hendekî bi finge te ve girê hidin. Dema ku te çewt xwend, ez ê bend kaş bikim, tu de bizanibî ku çewt e, tu de ji nû ve rast bikî" Mnezîn dibêje temam. Dema ku mnezîn derdikeve cihê xwe, dest bi xwendine bike, dibêje: "Gelî mumînên delal, ez ê niha ji we re sureya Qafe hixwînim." Hema di we deme de gundiyekî ku ji bo nimeje derbasî pêş dibe linge wî li bend dikeve û bend te kişandin. Mnezîn li dor xwe meze dike û nizane ku çi bibeje. Ve care diguhurîne û dibêje: "ez ê niha ji we re sureya Kefbixwmim. " Ji ber ku şûna "qaf' dibêje "kef', ve care jî mela bendê ling dikişine. Mnezîn lap xwe şaş dike, hers dibe û dipeqe: Welehî serê bend di deste pûştekî de ye.