weha

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /wɛˈhɑː/
• Deng (Wan)^ⓘ
• Kîtekirin: we·ha

Hoker

weha

1. Binêre wiha.
   • Kevok li benda daxwazeke weha bû. Wê ji tiştên ku wê bihîstibûn, ji tecrubeyên xwe yên jiyana şervaniyê dizanibû ku gava şervanek dîl dikeve, jê daxwazeke weha tê kirin. — (Mehmed Uzun, Ronî mîna evînê, tarî mîna mirinê, Ithaki, 2007 ["1998"], r. 286, ISBN 978-975-273-371-8)