veker

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	veker	veker	veker
Îzafe	vekera	vekerê	vekerên
Çemandî	vekerê	vekerî	vekeran
Nîşandera çemandî	wê vekerê	wî vekerî	wan vekeran
Bangkirin	vekerê	vekero	vekerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	vekerek	vekerek	vekerin
Îzafe	vekereke	vekerekî	vekerine
Çemandî	vekerekê	vekerekî	vekerinan

veker mê û nêr

1. Kesa/ê ku tiştekî vedike.

   Vekerê semînarê. ― destpêkerê semînarê, kesê ku semînarê vedike

2. Amûra ku tiştek pê tê vekirin.

   Vekerê qutiyan.

Etîmolojî

Ji vekirin.

Werger

• Almanî: ^?Öffner → de
• Fînî: avaaja → fi
• Îngilîzî: opener → en
• Tirkî: açıcı → tr, ^?çözücü → tr