teskîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /tɛsˈkiːn/
• Kîtekirin: tes·kîn

Lêker

teskîn

1. aşt, amoş, hedûr

Etîmolojî

Ji tesk +‎ -în.

Ji wêjeya klasîk

• Weqtê ko dikit bikit xuroşê
  Teskîn dikit ev nigîn dilê jar
  Dem dem ko didim di çeşmê xwînbar — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Werger

• Tirkî: teskin → tr