tepelik

Kurmancî

Navdêr

tepelik

1. Lûtke, gupik, bilindtirîn beşa derekê yan tiştekî.
   • Gava hêrsa kirdeya ku dinivîsîne radibe tepelika serî, bêhukimî vediguhêze hukumdariyê, qereqter xweseriya xwe wenda dikin.. — (Ji http://krd.riataza.com/2017/03/01/kemzedehiyen-kember-e/)

Etîmolojî

Ji tirkî [Peyv?]

Werger

• Tirkî:^?dümbelek → tr, kafatası → tr

Tirkî

Navdêr

tepelik

1. ferahî (jin didin serê xwe)
2. şerik (ji beşa bixeml ya tiştekî ku tê cihê wê yê herîn bilind)
3. erda girik û mitik (devera pir bi gir û mitik, cihê bi gir û mesîl)
4. poçax, temorî