takmak

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng (Tirkiye (Îzmîr))^ⓘ

Lêker

takmak

1. nikandin,`kilîdê binikîne quflê`,
2. li ber xistin, li ber dan

   kapıyı taktılar derî li ber xistin

   fışi takmışlar, haberiniz ola haya we jê hebe, fiş lê xistine

   yüzüğü parmağına takacak wê gustîrkê bixe tiliya xwe, tê re kirin

   ipliği iğneye takabilirim ez dikarim ben di derziyê re bikim, pê ve danîn

   levhayı duvara kim takmış? kê lewhe bi dîwar ve daniye? dan serê xwe

   sarığını tamış geliyor şaşika xwe daye sere xwe û tê, dan ber çavê xwe

   gözlüğünü takabilirsiniz hûn dikarin berçavka xwe bidin ber çavên xwe, pê ve kirin

   kılıcın ucuna takma bi serê şûr ve neke

3. pê ve kirin, pê ve danîn (ji bo pêvekirina xişran)
4. lê kirin, lê danîn (ji bo navlêkirinê)
5. xistin ber xwe, xwe girê dan, xwe rapêçandin, kirin ber xwe, dan pişta xwe (ji bo çek û sîlehan)

   tabancayı beline takıp gitmiş demançe xistiye ber xwe û çûye

6. paxav pê kirin, giringî dan (yekî), qîmet dan (yekî), guh dan (yekî), bi ya kesekî kirin, minet jê hildan, minet jê hilanîn (argo)

   o hiç kimseyi takmaz ew paxav bi tu kesî nake

7. rika xwe dan (kesekî an jî tiştekî) (argo)

   bir kere o bana kafayı takmış carekê wî rika xwe daye min

8. deyn xistin stûyê kesekî, deyn hiştin (argo)
9. dan dû xwe, dan ber xwe
10. tê de man (di îmtihanê de bi ser neketin)
11. awîstin