stûrkirî

Kurmancî

Rengdêr

stûrkirî

1. ya / yê ku hatiye stûr kirin

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ستویركری‎

Etîmolojî

Ji stûr +‎ kirî.

Werger

• Erebî:^?مغلـظ‎