sojer

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /soːˈʒɛɾ/
• Kîtekirin: so·jer

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
sojer		herî sojer

sojer

1. şewitîner, agirnak,
   tişta/ê ku tiştan disoje

   Agir madeyekê sojer e. (Agir tiştan disoje.)

   • Lê Xwedê li me bûye dilovan û Wî em ji ezyeta agirê sojer parastine. — (Husein Muhammed, Quran bi kurdî [arşîv], http://zimaneme.blogspot.com/2009/01/quran-bi-kurd.html, 22.01.2009)

Têkilî

• sujer
• suşer

Etîmolojî

Ji -soj- (“rehê dema niha ji lêkera "sotin"”) + -er.

Werger

• Almanî: ^?verbrennend → de
• Erebî: ^?لافح‎
• Farisî: سوزان انداختن‎
• Îngilîzî: burning → en, scorching → en
• Tirkî: yakıcı → tr