sikûnet

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: si·kû·net

Navdêr

Tewandina sikûnet
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	sikûnet	sikûnet
Îzafe	sikûneta	sikûnetên
Çemandî	sikûnetê	sikûnetan
Nîşandera çemandî	wê sikûnetê	wan sikûnetan
Bangkirin	sikûnetê	sikûnetino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	sikûnetek	sikûnetin
Îzafe	sikûneteke	sikûnetine
Çemandî	sikûnetekê	sikûnetinan

sikûnet m

1. Sebr, tehemil, bêhnfirehî, aramî, hêwirî, baldirêjî, sekn.
   • Jaap de Hoop Scheffer, di vê navberê daxwaz ji Gul kir ku Tirkiye sukûneta xwe biparêze û xwe ji esker şandina nav axa Kurdistana Iraqê dûr bixe. — (Netkurd.com, 10/2007)

Herwiha

• skûnet
• sukûnet

Bide ber

• sikûn

Jê

• bêsikûnet
• bêsikûnetî
• bisikûnet
• sikûnet dan (lêker)
• sikûnetdan (navdêr)
• sikûnetdar
• sikûnetdarî
• sikûnetî

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?], têkildarî sekn, sikûn.

Werger

• Almanî: Gelassenheit → de m, Gemütsruhe → de, ^?Schweigsamkeit → de m
• Erebî: ^?اطمئنان
• Farisî: آرامی → fa, آرامش → fa
• Tirkî: sakinlik → tr