sertîr

Kurmancî

Mane

sertîr (cureyê peyvê?)

1. keyber, kêber, gupika memikê, sermemik, sermemik

Etîmolojî

• ser- +

Ji wêjeya klasîk

• Ez im amancê wan tîran
  Ji peykanan û sertîran
  Bûyim polad li ber şîran — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Werger

• Erebî: ^?النصل‎
• Farisî: نوک پستان‎
• Tirkî: ok ucu