serê (yekî) xwarin

Kurmancî

Biwêj

serê (yekî) xwarin

1. bûn baysê mirina yekî

   jinikê ew qasî kire kûkekûk, di dawiyê de serê mêrê xwe jî xwar.

   • Ya ku seriyan dixwe, ango dibe sebebê mirina merê xwe. Jin jinan re dibêjin 'te serê merê xwe xwarê!'. Yanî merê te bimire û tu bî bîmînî. Ev mîna nifirek jî tê bikaranîn. — (Mele Mehmûdê Bayezîdî, Amadekar: Jan Dost Adat û Rusûmatnameê Ekradiye, Weşanxaneya Nûbihar, 2010, r. 61, ISBN 9789944360678)
2. gelek zor û zilm li kesekî kirin

   heke ew pez neyê dîtin, axa dê serê şivan bixwe.

Werger

• Tirkî: kafa cilalamak → tr