seqîn

Kurmancî

Lêker

seqîn lêkera xwerû, negerguhêz

1. qerisîn, cemidîn, qefilîn, qerimîn (ji ber sermayê qeşem girtin)

Herwiha

• seqiyan

Etîmolojî

Belkî têkildarî seqem an jî seqa

Werger

• Tirkî: donmak → tr