selefdar

Kurmancî

Rengdêr

selefdar

1. bifaîz, biriba

Etîmolojî

Ji selef +‎ -dar.

Jê

• selefdarî
• selefdarîtî
• selefdartî

Werger

• Almanî: ^?Wucher → de m
• Îngilîzî: usurer → en
• Tirkî: faizci → tr, murabahacı → tr, tefeci → tr