reformxwazî

Kurmancî

Navdêr

reformxwazî mê

1. îslehatxwazî, reformparêzî, îslehetparêzî, reformîzm

Etîmolojî

Ji reform +‎ -xwazî.

Werger

• Tirkî: ıslahatçılık → tr, reformculuk → tr, reformizm