rajtin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /rɑːʒˈtɪn/
• Kîtekirin: raj·tin

Lêker

rajtin lêkera pêkhatî, gerguhêz

1. Guhartoyeke rahiştin.

   Ez dirajim kevirekî mezin.

   Ew rajtibû torbeyê û biribû mala xwe.