rûnûs

Kurmancî

Navdêr

rûnûs mê

1. kopî, nisxe, libergirtî.

   Min ew kaxez rûnûs kir. Mane: Min ew kaxez kopî kir.

   Rûnûseka wî bide me. Mane: Kopiyeka wî bide me.

Herwiha

• rûnivîs

Têkildar

• libergirtin

Etîmolojî

Ji rû +‎ nûs.

Bi zaravayên din

• Soranî: rûnûs‎ (rûnûs)

Werger

• Erebî: نسخة‎
• Îngilîzî: copy → en
• Tirkî: kopya → tr