rûdayî

Kurmancî

Rengdêr

rûdayî

1. qewimî, pêkhatî, bûyera ku rû daye anku qewimiye
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. rû dan^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Ji wêjeyê

• Hê niha jî ne yekdil im ka kîjan beş ji bîranînên min bi rastî yên rûdayî û kîjan jê tenê xeyalên vala, yên ko tu bedelên xwe di wê dewrana dîrokî, ya ko wek rastiya objektîvî tê navandin, tine ye, pêk tê. — (Pasi Jääskeläinen: Li ciyê zivirîna trênan, wergerrandin: Husein Muhammed, weşandin: Kovara Mehname 1999, Nefel.com, 8/2009)

Etîmolojî

rû dan

Werger

• Almanî: verwöhnt → de, ^?vorgekommen → de
• Erebî: ^?الحادث‎
• Îngilîzî: ^?fondled → en
• Tirkî: yüzlü → tr, ^?mütevellit → tr, ^?şımarmış