qinîn

Kurmancî

Mane

qinîn (cureyê peyvê?)

1. pirejimara »qinîn-ê«: şûşeya cam

Ji wêjeyê

• Li gulên tey ter û nazik ko seher girtî xwinav
  Di ebarîqê qinînan ji hesed sohtî gulab
  'Eynê kafûrî ye meşreb me ji husna te ye saf — (Dîwana Melayê Cizirî)