qûlîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /quːˈliːn/
• Kîtekirin: qû·lîn

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qûlîn	qûlîn
Îzafe	qûlîna	qûlînên
Çemandî	qûlînê	qûlînan
Nîşandera çemandî	wê qûlînê	wan qûlînan
Bangkirin	qûlînê	qûlînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qûlînek	qûlînin
Îzafe	qûlîneke	qûlînine
Çemandî	qûlînekê	qûlîninan

qûlîn mê

1. di kon û malan de bo çewal û nivînan şûn, nivîngeh

   Li bin sêr, di qûlînan de tene jî dihat veşartin.

Têkildar

• kulîn

Werger

• Tirkî: çadır ve evlerde çuval ve yatak yeri, yüklük → tr