provokator

  1. Kesa/ê ku provokasyonan dike.
    Hevmane: ajawekar, provokeker
    • Di belgenameyên dayîreyên Brîtanîyayê yên cesûsîyê da malûmatî hene derheqa karên êmîsarên “Xoybûnê“ da li hemû perçeyên Kurdistanê, berî gişkî jî li welatên ereban. Ji bo nimûne, yekî bi navê Emîn-efendî Beroskî, ko sêkrêtarê Şêx Sehîd û hevalbendê kurê wî – Elî Riza bû û di bin çavdêrîya polîsên Îraqê da bû, ko li Erbîlê bi cî bûbû û propaganda îdêya “Kurdistana serbixwe di bin bandûra Brîtanîyayê da“ dikir, bi seredan çû Tehranê û hewil da derbazî Sûrîyê bibe, lê ne hîştin ew here wir. Şik hebûn, ko ew provokator e û cesûsê Tirkîyê ye, lê wisa xuya bû, ko ji bo wê tu îzbatî tunebûn. Li Erbîlê herwiha Fehmî îbin Bîlal (Liceli Fehmî) jî dijît, ko tevgelê serhildana Şêx Sehîd bû û terefdarê Îngilîs bû, û wê wek parastvana kurdên Tirkîyê ya tek-tenê didît. Ew endamê çend komeleyên kurdan bû, di nav wan da endamê “Xoybûnê“ bû jî. — (Têmûrê Xelîl: Peywendiyên Xoybûnê û Daşnaksûtyûnê, Nefel.com, 9/2010)

Etîmolojî

biguhêre

Bi rêya fransî provocateur, ji latînî provocator.