popbêj

Kurmancî

Navdêr

popbêj

1. popvan, stranbêjê/a muzîka popê, hunermenda/ê popê

Ji wêjeyê

• Popbêjê tirk ê binavûdneg Tarkan di çarçeweya Festîvala Ciwanan a fîrmayekê li Stadyuma Dicleyê a Diyarbekirê derket ser dikê. — (Netkurd.com, 7/2011)

Etîmolojî

pop + -bêj, li gor forma stranbêj, dengbêj û hwd.

Jê

• popbêjane
• popbêjî
• popbêjîtî

Werger

• Fînî: poplaulaja, popartisti
• Îngilîzî: pop singer, pop artist