peygê

Kurmancî

Mane

peygê (cureyê peyvê?)

1. posteçî, namegêr

Ji wêjeyê

• Er ne hudhud ji Seba bêt û wekî bayê seba
  Dê ji hir kû bigehit dest-i vi peygê heremê
  Pirsiyar-i li me bit wer ne xwe mehcûrê xerîb — (Dîwana Melayê Cizirî)