pîldar

Kurmancî

Rengdêr

pîldar

1. falavêj, xêvzan
   • Lewranî min bi xwe, bi çavêd xwe paşayek ji ehlê Urmiyê dît ko navê (wi) Seyfeddîn paşa bû, ew jî pîldar bû û pîl digel hebû û li pîl nezer dikir (dinêrî) û hewadis û waqi'at(bûyer û serpêhatî) neql dikirin. Û eve pîldarî mexsûsê qismê (celebê) mêr nînin belkû ji jinan jî heyin. — (Mele Mehmûdê Bayezîdî, Amadekar: Jan Dost Adat û Rusûmatnameê Ekradiye, Weşanxaneya Nûbihar, 2010, r. 134, ISBN 9789944360678)

Etîmolojî

Ji pîl +‎ -dar.

Werger

• Farisî: رمال‎ → fa, فال بین‎