navê min ne kure kerê ye, navê min emîn e; ew ahe min ji te re nemîne!

Kurmancî

navê min ne kure kerê ye, navê min emîn e; ew ahe min ji te re nemîne!

ji ber xirabiya te min wer kir, înşelah ew xerabiya te be ceza nemîne
ez çi bibejim, meseleya min jî bû meseleya: navê min ne kitre kereye, navê min emîn e; ew ahe min ji te re nemîne! (bnr. çîrok) mirovekî xizan diçe bal axayekî dibe şivan. axa jê re şert û mercên xwe dibêje û di dawiyê de dibêje: "navê te çi ye?" ji ber ku axayên berê zêde zilm lê kirine û tim jê re gotine: "kurê kerê, te çima wer mekir? kurê kerê de zû hike. kurê kerê here vir. kurê kerê here wir. " ji bo ku zêde lê zor meçe, şivan dibêje: "navê min kurê kerê ye." piştî ku şivantiya şivan diqede, heqê xwe hildide, ji axê re dibêje: "navê min ne kurê kerê ye, navê min emîn e; ew ahê min ji te re nemîne! "^[1]