Rengdêr

biguhêre

muzmehil

  1. hilweşiyayî, xirabbûyî

Ji wêjeya klasîk

biguhêre
  • Ew Şems û Qemer ko muttesil bûn
    Derhal bi yek ve muzmehil bûn
    Gava weko pêk ve muqtebis bûn
     — (Ehmedê XanîMem û Zîn~1692)

Etîmolojî

biguhêre

Ji erebî مضمحل(muḍmaḥill)