muqteda

Kurmancî

Navdêr

muqteda mê û nêr

1. pêşeng, pêşewa, pêşrew, birêveber
   • Hemdê bêhed bo Xudayê 'alemîn
     Ew Xudayê da ye me dînê mubîn
     
     Em kirine ummeta xeyr-ul beşer
     Tabi'ê wî muqtedayê namûwer. — (Mela Hesenê Bateyî, Mewlûda Kurdî, ~1720)

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?].