miqerer

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
miqerer		herî miqerer

miqerer

1. biryarbûyî, yê ku hatiye qerargirtin
   • Yek şubhê Bekir, bitac û binper
     Westayî li ber derî, muqerrer — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn)
   • Ji qaîdeyên muqerrer e ku: “Mena herfî, ji hukmê qestî re, nabe mehkûmû eleyhî û tetqîqat li ser mena herfî çênabin. — (Seîdê Kurdî, Mesnewiya Nûriye [arşîv], Zehra.com)

Herwiha

• muqerer
• miqerrer

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]