miadile

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	miadile	miadile
Îzafe	miadileya miadila	miadileyên miadilên
Çemandî	miadileyê miadilê	miadileyan miadilan
Nîşandera çemandî	wê miadileyê wê miadilê	wan miadileyan wan miadilan
Bangkirin	miadileyê miadilê	miadileyino miadilino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	miadileyek miadilek	miadileyin miadilin
Îzafe	miadileyeke miadileke	miadileyine miadiline
Çemandî	miadileyekê miadilekê	miadileyinan miadilinan

miadile mê

1. hevberî, bergindî, beramberî, hevberî, wekhevî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• miadele
• muadele
• muadile

Ji wêjeyê

"Mewlido Dimilî (Zazakî)" di her du lugatan (erebî û latînî) de jî seranser ji her alîyan ve tevlihevî, xeletî şaşî tije ne û li gelekê ciyan qet hev nagrin. Lugata erebî tiştek dibêje, ya latînî tiştekî din dibêje. Bo numûne, bi lugata erebî wiha têye gotin: “Çaxo aya bî, eribna yow beran (Çaxa hîşyar bû, beranek kirrî)” (r. 19) lê di muadileya wî ya transkrîbeya latînî de dibêje “Çaxo aya bî erênayo beran (Çaxa hîşyar bû kirrîye beran)” (r. 18).

(Roşan Lezgîn: Îxtîraseke Bêfesal, Amidakurd.com, 9/2007)

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]