merhun

Tirkî

Navdêr

merhun

1. rehînkirî, îpotekkirî, ya/yê ku hatiye rehîn kirin, ya/yê ku hatiye îpotek kirin
2. girêdayî wextê, girêdayî tiştek

Etîmolojî

Ji zimanê erebî

Bi alfabeya erebî

• مرهون