makîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /mɑːˈkiːn/
• Kîtekirin: ma·kîn

Lêker

makîn

1. şaheng, mak, make, mezinê mêşan

Etîmolojî

Ji mak +‎ -în.

Werger

• Tirkî: ana arı → tr