müfreze

Tirkî

Navdêr

müfreze

1. (leşkerî) mufreze

Etîmolojî

Ji osmanî مفرزه‎, halê mê ya مفرز‎ (müfrez, “cihêkirî”), ji erebî مُفْرَز‎ (mufraz) ف ر ز‎ (f-r-z).