lûlû

Kurmancî

Navdêr

Lûlû

lûlû zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar)

1. morî, mircan
   • Da binoşim mey ji lêvê
     Mawera reyhan û sêvê
     Lûlûyên şekkir di nêvê
     Ab-i heywan çeşme ye — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)
   • ..mîna lûlûyên zelal ku di telqînên yêzidiyan de behs dibe... — (Mehmed Uzun, Hawara Dîcleyê 1, Weşanên Nefel, 2003, r. 21)
   • Çi xweş hatin temaşayê te'ala
     Evan yaqût û lûlûyê di e'la — (Şêx Eskerî: Iqdê Durfam, Weşanên Apec-tryck Förlag, r. 131)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: لولو‎

Herwiha

• lulu

Etîmolojî

Ji erebî لُؤْلُؤَة‎ (luʾluʾa).

Werger

• Fransî: perle → fr
• Îngilîzî: coral → en, pearl → en
• Spanî: perla → es
• Tirkî: inci → tr