kurtebir

Kurmancî

Hoker 1

kurtebir

1. bi kurtî, bi kinasî, bi kurtasî, kutanî, kutasî

Etîmolojî

Ji kurte +‎ -bir.

Werger

• Tirkî: kısaca → tr

Hoker 2

kurtebir

1. Awayê kêmkirina dema rêwitîyek, di çûyina cîyek de, awayê ku kesek ne di rîyeka dirêj de, lê di rîyeka kurt de rêwîtî bike û bi wî awayî, dema wê rêwîtîya xwe kêm bike û ew rewş bibe wek ku wî rêwîtîya dirêj biribe û kurt kiribe

   Ez ji rêya adetî avarê bûm û kurtebir çûm, da ku zû bigihîjim bajêrok"

Herwiha

• kurtebirr

Werger

• Îngilîzî:^?shortcut → en