korê ku kêç ketî destan

korê ku kêç ketî destan

  1. ji bo kesên çikosî û tema tê gotin[1]
    • Zilam, merivekî bi rû û têrpeyv e. Li tomofîlê siwar dibe nabe, direqînê û dest bi axaftinê dike. Gelek eyan bû ku mêrik birçiyê peyvê ye. Mîna korekî kêçek bikeve nav lepan! De vêca ne kêçek, em çar heb kêç, bibore çar heb pepûkên xwedê ketine nav lepê wî. — (Agîd Yazar, Welatê Antîakos ê zîrek Komagene IV [arşîv], xwebun.org2020)

Çavkanî

biguhêre
  1. Mehmet Oncu, Ferhenga Biwêjan, Sîtav, 2014