komplîke

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
komplîke	komplîketir	herî komplîke

komplîke

1. aloz, tevlihev, şexitî, şexitandî, têkil, têkvedayî, zehmet, dijwar, asê, alizandî
   • Lêbelê, çi dema ku meriv baş bala xwe bide ser vê meseleyê hingê dê bête dîtin ku bona îspatkirina cihê Eshabê Kehf tenê ev delîl qîm nake. Çunke ev bûyer bûyereka komplîke ye. Divêt bi tevayî mutemîmmat û komplîkasyona xwe bi awayekî tekûz bête ronîkirin. — (Roşan Lezgîn: Cihê Rastîn Yê Eshabê Kehf, vekolînek e ku hê nehatiye weşandin, 7/2008)

Jê

• komplîketî
• komplîkeyî

Etîmolojî

Ji fransî compliqué, dema borî ji compliquer (“aloz kirin, alizandin”).

Werger

• Almanî: erschwert → de
• Fînî: monimutkainen → fi, sekava → fi, vaikea → fi
• Fransî: compliqué → fr
• Îdoyî: komplikita → io
• Îngilîzî: complicated → en
• Îtalî: complicato → it
• Oksîtanî: complicat → oc
• Spanî: complicado → es
• Tirkî: komplike → tr