kirin wîtwît

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /kɪˈɾɪn wiːtˈwiːt/
• Kîtekirin: ki·rin wît·wît

Lêker

kirin wîtwît

1. wîçîn, wîtîn, wîçînî kirin, wîtînî kirin, kirin wîçewîç, kirin wîçînî, kirin fîtefît

Etîmolojî

Ji kirin + wîtwît.

Werger

• Tirkî: cıvıldamak → tr, ötüşmek → tr