kincbirîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /kɪnd͡ʒbɪˈɾiːn/
• Kîtekirin: kinc·bi·rîn

Lêker

kincbirîn

1. fesal

Etîmolojî

Ji kincbir +‎ -în.

Werger

• Tirkî: biçki → tr