keyif

  1. şahî, kêf
  2. xweşî, kêf (tenduristiya bedenê)
    keyfiniz nasıl? kêfa we çawan e?
  3. gewzî, kêf (bêxemî, xweşiya derûnî)
    bu gün keyfim hiç yok îroj hîç kêfa min tune
  4. kêf (wextekî xweş derbas kirin)
    ancak keyfini düşünür ew tenê li kêfa xwe difikire
  5. zewq, hewes
    keyifle kahvesini içmeye başladı bi kêf dest bi vexwarina qehweya xwe kir
  6. sermestî, kêf (rewşa ku piştê vexwarikên alkolî tê vexwarin peyde dibe)
  7. kêf (daxwaziya li derî rê û rêzikan)
  8. esrar (argo)