kevîn kirin

 Ji bo navdêrê binêre: kevînkirin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /kɛˈviːn kɪˈɾɪn/
• Kîtekirin: ke·vîn ki·rin

Lêker

kevîn kirin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	kevîn dikim
	tu	kevîn dikî
	ew	kevîn dike
	em, hûn, ew	kevîn dikin
Fermanî	Yekjimar	kevîn bike
	Pirjimar	kevîn bikin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	min	kevîn kir
	te	kevîn kir
	wê/wî	kevîn kir
	me, we, wan	kevîn kir
Formên din:

kevîn kirin lêkera hevedudanî, gerguhêz

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

   (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji kevîn + kirin.

Werger

• Tirkî: evlendirmek → tr