kerîkerî

Kurmancî

Navdêr

kerîkerî mê

1. parçeparçe, parepare, pariparî, cengecenge, pirtîpirtî, çîtîçîthî, letelete

Etîmolojî

Ji kerî +‎ -kerî.

Werger

• Tirkî: bölük pörçük → tr, parça parça → tr