kemend

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /kɛˈmɛnd/
• Kîtekirin: ke·mend

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kemend	kemend
Îzafe	kemenda	kemendên
Çemandî	kemendê	kemendan
Nîşandera çemandî	wê kemendê	wan kemendan
Bangkirin	kemendê	kemendino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kemendek	kemendin
Îzafe	kemendeke	kemendine
Çemandî	kemendekê	kemendinan

Mêrek kemenda xwe li ba dike.

kemend mê

1. Benek dirêj xwedî xelekek sist û şimatok li dawiyê. Bixwe jibo girtina dewaran tê bikaranîn.
   • Dil bendê dava zulfekê
     Keftî kemenda ulfekê
     Hel fî yedi l-meftûni şey?
     Ew keyfe eṣne′ ya feta? — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)
   • Wekî şev bûyî kemend hilanî çû avetê dîwarê serayê. — (Mela Mûsayê Hekarî, Amadekar: Hêmin Omer, Durrû’l Mecalîs, 2022 ["1857"], r. 106)

Hevmane

• fitrak

Etîmolojî

Ji farisiya navîn 𐭪𐭬𐭭𐭣‎ (kmnd).

Werger

• Almanî: Lasso → de nêtar
• Erebî: وَهَق‎ → ar (weheq)
• Farisî: کمند‎ → fa (kemend)
• Îngilîzî: lasso → en
• Tirkî: kement → tr

Tirkî

Navdêr

kemend

1. Ji bo guhertoya rastnivîsî binêre kement.
   1. xerboq
   2. xerboqe
   3. fitrak
   4. tewl