kaynaşmak

  1. kelijîn, cebirîn
  2. bi hev ve kelijîn, bi hev ve kelin, bı hev ve cebirîn
  3. bi hev ve temizîn, bi hev ve kelijîn (ji bo tiştên mealîk)
  4. bizûtin, li hev gerîn ji hev çûn û hatin
    dere kenarında insanlar kaynaşıyordu li ber newale mirov li hev digeriyan
  5. li hev kirin bi hev ketin, li hev hatin (bi awayekî têr baş ahengî di navberê de çêbûn)
    bu iki reng iyi kaynaşmış ev her du reng têr baş li hev dikin
  6. (mecazî) li hev kirin, vexwînî hev bûn (bi hev re xweş dan û stendin, ji hev re xerîbî nekirin)
    çocuklarla çabucak kaynaştı pir zûka bi zarokan re li hev kir