kîr kujin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /kiːɾ kʊˈʒɪn/
• Kîtekirin: kîr ku·jin

Navdêr

kîr kujin nêr

1. Ji kesên ku kîrê wan hatiye xesandin/kuştin.

   Tu kîr kujin î wê çawa zarok ji te çê bibin.

Etîmolojî

Ji kîr + kujîn (“hatin kuştin”) + -inde.