himîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /hɪˈmiːn/
• Kîtekirin: hi·mîn

Lêker

himîn lêkera xwerû, negerguhêz

1. gurmîn, borîn, xurmîn, gumîn, dimin, mirqandin, xumîn, himehim, çewteçewt, pilewil, bilebil

Herwiha

• himmîn

Tewîn

-him-

Etîmolojî

Ji him +‎ -în.

Werger

• Erebî: زئير‎ → ar
• Îngilîzî: roaring → ar (roaring), ^?murmuring → en, ^?huning → en, ^?marmering → en
• Tirkî: gümbürdeme → tr, homurdanma → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	himîn	himîn
Îzafe	himîna	himînên
Çemandî	himînê	himînan
Nîşandera çemandî	wê himînê	wan himînan
Bangkirin	himînê	himînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	himînek	himînin
Îzafe	himîneke	himînine
Çemandî	himînekê	himîninan

himîn mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

   (Nimûneyekê bide) (biguhêre)