hezer (cureyê peyvê?)

  1. me hezer kir: em tirsiyan

Ji wêjeyê

biguhêre
  • Bi me da jehr û reqîban di devê şehd û şeker kir
    Em bûyîn pêt û pereng lew ji wisalê me hezer kir
    Nazik û neyşeker û xob û şirîn qedd û hudûdê
     — (Dîwana Melayê Cizirî)