hevr

Kurmancî

Navdêr

hevr mê

1. pîpik, fîrfîrk

Etîmolojî

Ji hev +‎ r.

Ji wêjeya klasîk

• Paşê bikim ez dewayê telxîs«
  Hevrê hemî çûne der ji ba wan
  Pîr ma û tenê digel du lawan — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Werger

• Tirkî: dilli düdük → tr