havalı

Tirkî

Rengdêr

havalı

1. hewadar, xwedî hewa (ê ku hewaya wê xwedî wesfekî ye)

   O murdar kokulu, ağır havalı yere gitme. ― Meçe wî cihê ku xwedî bêhneke mirar û hewayeke giran e.

2. hewadar (cihê ku hewayeke wê ya paqij û xweş heye)
3. (mecazî) qure, kuşpene
4. (mecazî) wurşedar, bimirês

   Havalı bir elbise. ― Kincekî wurşedar.

5. hewadar (amraza ku bi pesta hewayî dişixule)