hêca

Kurmancî

Hoker

hêca

1. Guhartoyeke hê jî (“ta niha, heta noke, hêj”).
2. Berî vêga, kêliyek berî niha, bistek berê, lehzeyek berê.

Rengdêr

hêca

1. Guhartoyeke hêja (“biqedr, biqîmet”).

Zazakî

Hoker

hêca

1. hêja