hêçîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /heːˈt͡ʃiːn/
• Kîtekirin: hê·çîn

Lêker

hêçîn negerguhêz

1. ceribîn

Tewîn

-hêç-

Etîmolojî

Ji hêç +‎ -în.

Werger

• Tirkî: sınanmak → tr, denenmek → tr, ^?sınav → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hêçîn	hêçîn
Îzafe	hêçîna	hêçînên
Çemandî	hêçînê	hêçînan
Nîşandera çemandî	wê hêçînê	wan hêçînan
Bangkirin	hêçînê	hêçînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hêçînek	hêçînin
Îzafe	hêçîneke	hêçînine
Çemandî	hêçînekê	hêçîninan

hêçîn mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

   (Nimûneyekê bide) (biguhêre)